Ieder kind wil graag dingen ontdekken, aanraken en er mee experimenteren. Want door de ogen van een kind is alles spannend en fascinerend. Spontaniteit, nieuwsgierigheid, speelsheid, creativiteit, verwondering en optimisme zijn de belangrijkste eigenschappen van het natuurlijke kind. Het gelooft bovendien dat alles mogelijk is en dat iedereen van ze houdt. Het natuurlijke kind wil alleen maar zichzelf kunnen zijn, het heeft de behoefte om zich uit te drukken en zichzelf te ervaren. Dit is van groot belang bij de ontwikkeling van zijn verdere leven. Maar helaas zijn we als kind die natuurlijkheid kwijtgeraakt, omdat we niet echt meer onszelf konden zijn. We werden gedwongen iemand anders te zijn. We moesten ons volgens de regels van onze opvoeders gedragen. Er werd alleen van ons gehouden als we aan de plannen, eisen , normen, doelen en verwachtingen van hen voldeden. Als we daar niet aan konden voldoen, werden we betutteld en gestraft. Maar je kwetst een kind door het niet zichzelf te laten zijn. Het krijgt dan een gevoel van: 'zoals ik ben is niet ok' Dit is voor het natuurlijke kind een zeer pijnlijke kwestie. Hierdoor heeft het zich teruggetrokken in zichzelf
